Primaire DNS-servers
Iedereen die eigenaar is van een domein heeft een primaire DNS, wat de voornaamste gezaghebbende naamserver voor een domein is. Deze server slaat het IP-adres en andere belangrijke informatie met betrekking tot een bepaalde website op. Voordat een internetgebruiker naar de gewenste bestemming op internet kan worden gestuurd, moet de recursieve resolver de informatie ophalen die is opgeslagen op de primaire server.
Hoe werkt primaire DNS?
DNS slaat niet alleen de informatie van DNS-records op, maar zet ook voor mensen leesbare domeinnamen (zoals digicert.com/nl) om in voor computers leesbare IP-adressen. De primaire DNS-server van een domein levert het IP-adres aan.
Wat betekent het als een DNS-server niet reageert?
Deze foutmelding is meestal het gevolg van een onjuiste configuratie of netwerkproblemen aan de kant van de gebruiker, maar kan ook het gevolg zijn van uitval aan de kant van de internetprovider of primaire DNS-provider van het domein als er geen maatregelen zijn genomen voor redundantie.
Hoe kunnen DNS-fouten worden vermeden?
Primaire DNS-providers kunnen niet voorkomen dat fouten optreden aan de kant van de gebruiker, maar ze kunnen domeinen wel beschermen tegen uitval door DNS-problemen met secundaire DNS. In dit geval bevat de secundaire DNS-provider een kopie van de gegevens van de primaire DNS-provider. Een domein met secundaire DNS heeft dus niet één maar twee gezaghebbende DNS-servers. In geval van een storing worden aanvragen die niet kunnen worden beantwoord door de primaire provider automatisch doorgestuurd naar de secundaire provider, zonder dat de eindgebruiker daar iets van merkt.
Een tweede voordeel van de aanwezigheid van secundaire DNS is dat resolvers leren welke naamserver de snelste is. En omdat gebruikers meestal de voorkeur geven aan snelheid, levert dit een betere gebruikservaring op.
